දෑස් වසාගෙන හිටියා ඇති

මේ මම දැං කියන්නට යන මාතෘකාව ගැන කතා නොකර ඉන්ඩ කොච්චර උත්සාහ කළත් මට ඒක කරන්ඩ බැරිය.මේ හා සම්බන්ද සුළු සුළු සිදුවීම් සිද්ද වෙද්දී සිනාසෙන්නට පුරුදු වී සිටියෙමි.නමුත් දැන් එකී ක්‍රියාවන් බෙහෙවින් උත්සන්න වී ඇති බැවින් මේ ගැන නොකියාම බැරිය.පළමුව කිව යුත්තේ මා බෞද්ධයෙක් නොවන වගය.මා බෞද්ධයෙක් නොවූ පමණින් වෙනත් ආගමිකයෙකු වන්නේද නැත.මට දැනට ආගමක් නැත.පූර්වයේ බෞද්ධයෙකු වූ මා අබෞද්ධයෙක් වීම විස්තර කිරීම මේ ලිපියේ අරමුණ නොවේ.

මේ ලිපියේ අරමුණ වන්නේ වර්තමානයේ බෞද්ධයන්ට අත් වී ඇති ඉරණම විස්තර කිරීමය.එයට හේතු සෙවීමට උත්සාහ කිරීමය.මා බෞද්ධයන් විවේචනය කොට බුදු දහමට පහර ගසන්නෙකු ලෙස සළකා මේ ලිපිය කියවීම නවත්තන්න එපා.මන්ද මගේ අරමුණ එයද නොවන බැවිනි.

පසුගිය දිනෙක දඹුල්ලේදී මුසුල්මානුවන්ගේ පල්ලියක් ඉවත් කිරීමට හාමුදුරුවරු කටයුතු කළෝය.දකුණු පළාතේ මෛත්‍රී බුදුන් යැයි කියාගත් අයෙකුගේ නිවසට කඩා වැදී කළහකාරී ලෙස කටයුතු කළෝය.සිරි සමන්ත භද්‍ර හිමිගේ ධර්ම දේශනයක්ට සහභාගී වීමට පැමිණි පිරිසකට පහර දීමද හාමුදුරුවරුන් ඉදිරිපිට සිදු වූවකි.මෙකී සිදුවීම්වලට දැවැන්ත මාධ්‍ය ප්‍රචාරයක්ද ලැබිණ.එයින් ජනතාව දැනුවත් වී හාමුදුරුවරුන්ගේ ක්‍රියා අනුමත වීම සිදුවීද නැත්නම් ප්‍රචණ්ඩත්වය දැක කළකිරුණාදැයි අප සිතා බැලිය යුතුව ඇත.මන්ද පුද්ගලිකව මා තුළ මේ පිළිබඳව ඇති වූයේ පිළිකුළකි.

ලොව අනෙකුත් ආගම් හා සසඳද්දී බුදු දහම තරම් අවිහින්සාවාදී දහමක්, දර්ශනයක් මා දැක නැත.

බෞද්ධයින්ගේ කෲර ක්‍රියා හෝ අසාධාරණ ක්‍රියා ගැන වර්තමානයේ මිස පූර්වයේ සඳහන් නොවේ.ජාතක කතා කීපයක යම් යම් සිදුවීම් ඇතත් ජාතක කථා ද පසු කාලීනව ලියැවුණු කතා ලෙස සළකනු ලැබේ.බුදුන් කිසිවිටෙක හිංසාව අනුමත කළේ නැත.වර්ථමාන හිමිවරු සිරිසමන්ත භද්‍ර හිමිට සළකන ආකාරය බුදුන් අනුමත කළානම් ඔහු දේවදත්තට සැළකිය යුතුව තිබුණේ සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනත් ආකාරයකටය.විරුද්ධ මත ඉවසීම සහ අන්‍යමතධාරීන් හා කටයුතු කළ යුතු අයුරු බුද්ධ චරිතයෙන් ලබා ගත හැකි උදාහරණ වේ.නමුත් වත්මන් භික්ෂූන් බුදුමග යෑමට වඩා සාහසිකත්වයට, ප්‍රචණ්ඩත්වයට මෙන්ම ජනතාව අන්‍යමතධාරීන් වෙත උසිගැන්වීම අගය කරන බව පෙනේ.

උක්ත සිදුවීම්වලදී භික්ෂුවගේ ක්‍රියාමාර්ගය විය යුතුව  තිබුණේ අවිහිංසාවාදීව කටයුතු කිරීම නොවේද? ඒ සඳහා සිවුර කැහැපොට ගන්නාගෙන පොලු මුගුරු රැගත් කුපිත කරවූ ජනතාවක් සමඟ එක්ව බෙරිහන් දෙමින් ගැටුමකට එළඹීම ද? භික්ෂුවගේ ක්‍රියාවන් සාධාරණ කිරීමට කටයුතු කරන සහ සිවුර දමාගත් පමණින් ඕනෑම දුර්ජනයෙකුට වන්දනා කිරීමට පෙළඹෙන අන්ධ භක්තික බෞද්ධයන් මේ පිළිබඳව දැනුවත් විය යුතු නොවේද? බුදු දහම වසර පන්දහසක් පවතින බැවු පාරම් බාමින් සිටිනු වෙනුවට ධර්මය රැක ගැන්මට කටයුතු කළයුතු නොවේද?


පිණ්ඩපාතයේ යෑම ඔවුන්ට හුරු නැත.මා දකිනා අයුරින් පිණ්ඩපාතයේ මූලික අරමුණ වූයේ සංඝයා ජනතාවට සමීප වීමත්, ජනතාවගේ ගැටළු සඳහා ඔවුන් වෙතටම ගොස් ධර්මය දේශනා කොට අවබෝධය ලබා දීමත්ය.බුදුන් පළමු රහත් හැට නමට  'දෙදෙනෙක් එක මග නොයන්න...' ලෙසින් දුන් අවවාදය මෙහිදී සිහිපත් කිරීම මැනවි.වර්ථමානයේ සිදුවන්නේ අනිත් පැත්තය.පන්සලේ හැමදාම ප්‍රශ්න ය.ගමේ මිනිසුන් පන්සලට ගොස් ඒවා විසඳිය යුතුය.හාමුදුරුවෝ ගමේ මිනිස්සුන්ව දන්නේ නැත.දායකයින් කිහිප දෙනෙකුව පමණක් හොඳින් අඳුරන්නේය.

කාලීන බණ යැයි කියාගන්නා පුස් දේශන පවත්වන ප්‍රදර්ශනකාමී භික්ෂූන් ධර්මය විකුණති.දහස් ගණන් අය කරමින් දහම් දෙසති.පොත් මුද්‍රණය කොට විකුණා මුදල් හොයති.බුදු දහම භික්ෂුවගෙන් භික්ෂුවට වෙනස් ය.නායක හිමිවරු දේශපාලනයට කඩේ යති.දේශපාලකයෝද දොළ පිදේනි දෙමින් ඔවුන්ගේ අරමුණු වෙනුවෙන් ප්‍රචාර ලබා ගනිති.සංඝ සංශෝදනයකට කිසිවෙක් කටයුතු කරන්නේ නැත.මන්ද හැමෝගේම කිල්ලෝටවල අඩු වැඩි වශයෙන් හුණු ඇති බැවිනි.