26 April 2012

කාලය




මිනිස්සු ජීවත් වෙනවද?

මනුස්සයෙක් නිදාගන්න පැය හය, හත හෝ අට ඇරියාම මනුස්සයෙක් ඇහැරිලා ඉන්න කාලෙන් ඒ මනුස්සයා ජීවත් වෙන්නෙ කොච්චර ටික වෙලාවක් ද?උදේට ගම්පහින් කොළඹ එන්න දුම්රියට මිනිස්සු ස්ටේෂන් එකට එන්නෙ උදේ හයටත් කළිං.ඒ කියන්නෙ ඒ මනුස්සයා අඩුම තරමේ පහටවත් කළිං අවදි වෙන්න ඕනෙ.ඊට පස්සෙ පැය අටක් වැඩ.හවසට හතරහමාරෙ ඉඳන් කෝච්චිවල මිනිස්සු ගෙදරට තමංගෙ දරුවො, බිරිඳ බලන්න දුවනවා.ඒත් හවස හයවත් වෙනකන් යා ගන්නනං බෑ කියලා මේ මහ පොළොවේ පය ගහලා ඉන්න මේ ලෝකෙ ජීවත් වෙන මිනිස්සු දන්නවා.

25 April 2012

ලෙඩේ


කාලෙකට පස්සෙ බ්ලොගේ මොනවත් ලියන්න හදන්නෙ.ඇයි හත් දෙයියනේ හැමදාම ලොග් වෙලා අනුන්ගෙ පොස්ට් කියවලා ඇහැක් විදිහට කොමෙන්ට් කොරලා යනවා මිසක්කා මට ඇත්තටම ලියන්න කියලා දෙයක් ඔලුවට ආවෙම නෑ.මොකද මේ ලෝකෙ තියෙන භයානකම රෝගය විසින් ළපටි වනාන්තරයකට ඇතිවුණු දරුණු රෞද්‍රඝාතයක් වගේ මගේ සියළුම චිත්ත ශක්තිය, මගේ ස්මරණය, ආත්ම විශ්වාසය, ජීවිත තෘප්තිය, හැඟීම් දැනීම් මේ ආදී එකී නොකී හැම ඉලව්වක්ම මොට කරලා දාපු හින්දා.

01 April 2012

තැඹිලි





ඔන්න දැං වහින්න පටං ගත්තනෙ.පාඨලී චම්පක ලොක්කට දැං ඉතිං ටිකක් හුස්මක් කටක් ගන්න පුළුවං වෙයි.මොකෝ ආයෙමත් ජල විදුලිය පැත්තට හැරෙන්න පුළුවන් නොවැ.වහින්ඩ කළිං දවස් ටිකේම අහස පාරම් බබා ඉන්න කොට දරාගන්ඩ අමාරු රස්නයක් තමයි තිබ්බෙ.තාමත් දවාලට ඒ වගේම රස්නෙයි.වතුර වගේ දාන දාඩිය කමිසේ මිරිකලා බේසමකට එකතු කලැහැකි.